N'Gedicht! N'Gedicht!

De Koh Berta

 

De Koh Berta in ehr Noot -

kriggt den Melker böös to faat.

 

Een twee dree – he kann nix maken -

dat Deert hett em den Liev twei braken!

 

Denn neiht se ut – so inne Brass

un gifft oppe A 7 Gas.

 

Doch Berta kann uns nich lang plagen -

wart vun een Benz gen Heven dragen!

 

Den goden Steern in` Achtersteven

blootroot hett Berta ünnerschreven. 

 

De Koh versteiht wat wi ni schnallt:

De Minsch melkt so lang

 

bit dat knallt!

  

                                                        Tschakka Tschakka

 

 

       Tschakka Tschakka  över Kohlen -  

     jumpt de Sieger ahn Verholen.

 

 

Hey ho Minsch, dien Nawer hett wat, man du sülvns aber nich? 

 Ach, dat is doch schietegol, strohlt de Sünn in dien Gesicht. 

 Nee, du jieperst un dien Lengen wasst enorm nu Dag för Dag. 

 Tjo, denn dreih di fix un fixer un legg to een örnlich Slag!

  

Tschakka Tschakka över Kohlen -

schall ik di den Mors versohlen?

  

 

Leev dien Leven in HD un allns in Dolby löppt so rund

 villicht hest jo Sott un kriggst eendags dien Fööt noch seeker op`n Grund!

  

 Tschakka Tschakka över Kohlen - 

wart sik glänzend ünnerholn.

 

 

Inne Kark, dor drägt een Echo still un lies den Gloven rut -  

wieldess schuult de Seel na baven. De Geföhle hebbt Skorbut.  

Unse Tempel steiht op Wellness, unse Body schreet na Öl.  

Inne Sauna dampt de Hitten, liekers blifft de Alldag köhl.

 

 

 Tschakka Tschakka över Kohlen - 

liert wat wohr is anne Scholen!

 

 

 Mit`n Rhythmus inne Hannen un inne Fööt kümmst Du in Fohrt,  

doch een Rhythmus ahn Anfang un' Enn is wiss aport. 

Gauer, gauer, höger, wieder, noch mihr Kohle jappst de Minsch.  

Överholst di dorbi sülvens un dien Hart verreckt in Clinsch.

  

Tschakka Tschakka över Kohlen -  

wo langwielig is huusholen.

 

 

Wart denn Herrn Pastor sien Koh nu jümmerfort in Stücke sneeden?  

Mutt ik würklich Joar üm Joar mien heelet Leven nie inkleeden? 

Mutt dat, wat mutt, mien sien? Ik twiefel  

dor an denn doch un jo, ik smuuster.  

Denn achter al de Frogen is Licht un 

to de glieke Tiet so duuster.

 

 Tschakka Tschakka över Kohlen -  

Tschakka! Tschakka! Tschakka... 

 

Tschakka?

 

                                                                   De Tiet

 

                             Hüüt hett de Tiet mol wedder Söben-Mielen-Stebel an.

Dat is gemeen; ik jaag ehr achterran

un kiek nich links nich rechts.

Ver rannt.

 

 

 

Güstern noch dor leeg se fuul an Strand,

dümpel anne Supermarktkass

traag un swor as Blie.

  Keem överhaupt nich inne Gang.

Ver trackt.

 

 

 

Doch in neegsten Momang, dor fangt se an to danzen.

Dreiht Pirouetten fedderlicht

un lannt blots kott. -

Drägt allns fort

  un schuuvt Minuten Stünn üm Stünn.

Ver flixt.